- PERSPEKTYWY WALKI I LIKWIDACJI CHORÓB WENERYCZNYCH
Podsumowując stan naszej wiedzy o chorobach wenerycznych, należy stwierdzić, że do walki z nimi jesteśmy dziś dobrze przygotowani. Znamy przyczyny tych chorób, różne zjawiska z zakresu patologii chorób wenerycznych i reakcji ustroju zostały poznane, zbadane i w znacznej mierze wykorzystane w praktyce, wprowadzono coraz lepsze i dokładniejsze metody rozpoznawania chorób wenerycznych nawet w okresach pozornego utajenia, posiadamy doskonałe, skuteczne i dobrze znoszone przez organizm środki lecznicze, pozwalające szybko usuwać zakaźność i wyleczyć chorobę. W okresie ostatnich dziesięcioleci medycyna poczyniła w rozpoznawaniu i leczeniu chorób wenerycznych ogromne postępy. Poznano i zbadano dość dokładnie epidemiologię chorób wenerycznych, warunki i różne przyczyny ich szerzenia się. W wielu krajach, a także i w Polsce, doceniono znaczenie społecznego zwalczania chorób wenerycznych i udostępniono powszechne bezpłatne leczenie. Stosuje się wszędzie nowoczesne i skuteczne metody docierania do źródeł zakażeń, co umożliwia ich likwidację. Społeczeństwo jest coraz szerzej i dokładniej informowane o chorobach wenerycznych i sposobach zapobiegania, młodzież uczy się zasad profilaktyki w szkołach w ramach wychowania seksualnego. W tej sytuacji nic nie stoi na przeszkodzie zupełnej likwidacji chorób wenerycznych, tak jak zlikwidowane zostały całkowicie liczne choroby zakaźne. Takie zadanie jest nie tylko możliwe do osiągnięcia, ale najzupełniej realne. Potrzebne jest powszechne zrozumienie, że tylko przy pewnym poziomie wiedzy o chorobach wenerycznych i ich zapobieganiu jest możliwe pełne wykorzystanie wszystkich zdobyczy medycyny dla dobra jednostek i całego społeczeństwa. Temu celowi służyć ma również niniejr sza praca.
Choroby weneryczne ?
Choroby weneryczne stanowiły zawsze problem specjalnie trudny dla służb zdrowia różnych krajów. Istnieje wiele cech szczególnych, które odróżniają je od innych chorób o charakterze społecznym.
W ostatnich latach obserwuje się wzrost świeżych zakażeń chorobami wenerycznymi nie tylko w Polsce, ale niemal na całym świecie. Ciekawe jest, że wzrost ten występuje w okresie, który charakteryzuje się znacznym postępem wiedzy lekarskiej. Postęp dotyczy zarówno rozpoznawania, jak i leczenia chorób wenerycznych.
Nowe metody badań serologicznych, uzupełniające metody klasyczne stosowane dotąd w rozpoznawaniu kiły, pozwalają na dokładniejszą diagnostykę przypadków wątpliwych i bezobjawowych oraz dostarczają Imunologicznych dowodów wyleczenia kiły. W zakresie'" leczenia chorób wenerycznych metody współczesne pozwalają na szybkie usunięcie zakaźności oraz, w znacznej większości przypadków, na szybkie i definitywne wyleczenie wczesnych zakażeń. W stosunku do metod stosowanych dawniej jest to postęp niemal rewolucyjny.
Mimo że postęp nauki wpłynął korzystnie na metody walki z chorobami wenerycznymi, nie rozwiązano jednak dotąd wszystkich problemów składających się na
specyfikę tych chorób. Wystąpiło nawet zjawisko paradoksalne: znacznie łatwiejsze i skuteczniejsze leczenie wywołało wzrost lekceważenia tych chorób — niedoceniania ich groźnych następstw.
Wśród przyczyn wzrostu chorób wenerycznych, poddawanych wielokrotnie wszechstronnej analizie (są one omówione w osobnym rozdziale), jednym z ważnych czynników jest spadek uświadamiania społeczeństwa o tych chorobach, ich objawach i następstwach, metodach ich zwalczania i zapobiegania. O roli tego czynnika świadczyć mogą liczne wywiady lekarskie z pacjentami — wskazujące na niski stopień uświadomienia społeczeństwa — oraz zwiększające się liczby wykrywanych przypadków chorób zaawansowanych, zaniedbanych, niedostrzeżonych lub zlekceważonych przez pacjentów w okresie wcześniejszym.
Teksty unikalne, pisane na zlecenie. Wszelkie prawa zastrzeżone 2009